Tasjesdief

Titel: Tasjesdief
Schrijver: Mieke van t Hooft
Uitgever: Holland Haarlem
aantal blz. : 127

Sanne:
Ik heb dit boek in twee uur uitgelezen omdat het zo spannend was. In dit boek is Alex de hoofdpersoon. Hij was getuige van een overval, wat hij eigenlijk liever niet had willen zien. Voordat hij het weet zit hij tot aan zijn nek in de problemen. Hij wordt bedreigd door twee jongens, ene Evert en Lucas de Wolf. Hij wordt gedwongen om tasjes te jatten van oude mevrouwtjes. Op een ochtend als hij wakker wordt, leest hij in de krant:
"Tasjesdief.
Zaterdag rond het middaguur was in het centrum opnieuw een tasjesdief actief. De tweeenzestigjarige mevrouw A.W. voelde een ruk aan haar tas. Ze liet echter niet los. Toen zij begon te gillen ging haar belager ervandoor. Mevrouw A.W kon de politie een goed signalement van de dader verstrekken. Het was een plusminus 12-jarige jongen met blond haar. De jeugdige dief was gekleed in een blauw jack. Met een ruk stond ik op. De jeugdige dief...IK!"


Beoordeling: *****

Twee kanten Rene Appel

Titel: Van twee kanten
Auteur: Rene Appel
Uitgeverij: Anthos
Gelezen in de periode: derde week juni 2012




Recensie:
Het zal je gebeuren! Op de begrafenis van je vader kom je in gesprek met een oude zakenrelatie van je vader. Een aantrekkelijke, vlot pratende man. Je komt terecht in een relatie, gaat uiteindelijk zelfs trouwen.
Blijkt hij alleen maar uit te zijn op je geld.
Je wordt kaal geplukt waar je bij staat, zijn werk blijkt niet juist, hij heeft helemaal geen ex en twee kinderen die hij flink alimentatie moet betalen en waar hij elk weekend naartoe gaat.
Dat geld gaat op aan schulden aflossen en smartengeld. Hij heeft namelijk zijn ex flink toegetakeld en heeft daarvoor 4 maanden in de gevangenis doorgebracht.
Zijn kinderen, Pablo en Marisol zijn niks meer als afbeeldingen geplukt uit de afbeeldingen van Google.
Hoe langer Fransien in deze relatie blijft, des te gevaarlijker Rob wordt.
In een levensbedreigende situatie bijt Fransien van zich af waarbij ze haar partner ombrengt.
Gelukkig is daar haar buurvrouw Tosca om haar bij te staan.
Maar of ze daar nou zo blij mee moet zijn??



Beoordeling:****

Engeleneiland Camilla Lackberg

Titel: Engeleneiland
Auteur: Camilla Lackberg
Uitgeverij: Anthos
Gelezen in de periode: Meteen in de week nadat hij uit is in Nederland, juni 2012



Recensie: Lekker een nieuwe titel van Camilla. Weer een prachtige drijvende vrouw onder water op de kaft. En wederom een verhaal dat zich afspeelt in en om Fjallbacka. Gelukkig doen alle hoofdpersonen weer mee.
In dit verhaal dat zich afspeelt in begin 1900 en nu, komen dit keer wel heel veel personages voorbij. Als je niet bekend bent met de vaste hoofdpersonen (Erica, Patrick, Gosta, Paula, Dan en Anna) dan moet je wel erg veel personages leren kennen.
Als je net als ik fervent lezer bent van Camilla's verhalen, kun je het prima hebben;)
Ik begrijp wel dat de VN thrillergids daardoor slechts *** geeft.
Ik vind het erg knap dat Camilla er keer op keer in slaagt om het verleden en het heden te laten samenkomen.
Eerlijk gezegd vond ik de laatste twee boeken wel iets beter.
Ik vind het ook opvallend dat er weer dode kinderen een rol spelen in dit verhaal.
Ik heb daarnaast haast een beetje medelijden met Anna dat zij weer een heftig voorval moet meemaken. Na een mishandelende ex en een overleden baby in eerdere verhalen, nu wederom een pittig drama!
Wel een lekker spannend, vlot geschreven boek.

Ik zou zeggen: lees hem gewoon en kijk wat je er zelf van vindt!
Beoordeling:***(*)

Glansrol Loes den Hollander

Titel: Glansrol
Auteur: Loes den Hollander
Uitgeverij: Karakter uitgevers
Gelezen in de periode: eerste week juni 2012



Recensie:
Psychologische thriller die draait om hoofdpersoon Irma. Ze heeft haar leven weer onder controle, totdat een stem uit het verleden haar begint lastig te vallen.
Het duurt even voordat je door hebt wat leugens zijn en wat de waarheid.
Speelt het zich nu af in Irma's hoofd of gebeuren alle dingen echt?
En wie is toch dat kleine meisje dat steeds in de tuin rondloopt?
Eigenlijk vind ik de rol in het toneelstuk een beetje onderbelicht, ik had er door de titel meer van verwacht.
Prettig leesbare thriller.
Jammer dat sommige ontknopingen te vroeg duidelijk worden in het boek.
Gelukkig weer een wat betere titel van Loes, want na "uitglijder" hoefde Loes van mij even niet meer.

Beoordeling:***

Maand van het spannende boek

Ik heb er alweer helemaal zin in! Het is weer de maand van het spannende boek. Als fervent thrillerlezer de leesmaand bij uitstek. Stap 1: lees de thrillergids die elk jaar rond 1 juni uitkomt.... En kies een lekkere stapel uit die past bij de 4 en 5 sterren beoordelingen.


Dit jaar gekozen voor:
de nieuwe Camilla Lackberg (helaas deze keer 'slechts *** volgens de gids, maar dat kan mijn pret niet drukken, gisteren uitgekomen)

Charles den Tex, de vriend (*****)

Deon Meijer, 13 uur (***** en de beste thriller volgens de gids)

Bram dehouck, een zomer zonder slaap (winnaar van de gouden strop)

En 2 andere titels die me aanspraken in de winkel.


Ik laat je snel weten wat ik er van vond, op dit moment nog bezig in een Loes den Hollander "Glansrol".


Tip: in veel bibliotheken kun je nu een zogenaamde thrillertas lenen.
Dit is een gesloten tas met daarin drie door de bibliotheek geselecteerde thrillers, soms verrassende aanraders!

Titel:Extreem luid en ongelofelijk dichtbij Auteur:Jonathan safran foer Uitgeverij:Ambo/anthos uitgeverij Gelezen in de periode: half mei 2012

Recensie: Wat een indrukwekkend boek!De negenjarige Oskar heeft zijn vader verloren bij de aanslagen van 11 september. Om betekenis te geven aan zijn dood, gaat hij op zoek naar het slot bij de mysterieuze sleutel die van zijn vader is geweest. Wat een enorme fantasie, afgewisseld met diepe emoties. Het is alweer elf jaar geleden, maar tijdens het lezen van dit boek, komen je eigen herinneringen weer volop boven. Het boek gaat totaal niet over de terroristische kant van het verhaal, het wordt verteld vanuit het omgaan met verlies van een van je dierbaren. Oskar is een jongen die je meeneemt op een ontdekkingsreis naar het leven, zijn raison d'etre. Hij noemt zichzelf ook uitvinder! Het boek is op veel plaatsen zo absurd humoristisch. En tegelijkertijd voel je diepe bedroefdheid, onmacht, schuldgevoel, onzekerheid. Een prachtig boek dat echt iedereen zou moeten lezen. Favoriete humoristische passage: Wat ook leuk zou zijn is om mijn anus te leren woordjes te zeggen als ik winden laat. Als ik extreem grappig uit de hoek wil komen, zou ik hem moeten leren om elke keer als ik een verschrikkelijke harde scheet laat "was ik niet!" te zeggen. En als ik in de Spiegelzaal, die zich in Versailles bevindt, en dat ligt weer buiten Parijs, en Parijs ligt weer in Frankrijk, een verschrikkelijke harde scheet zou laten, moet mijn anus natuurlijk zeggen: "Ce n'etait pas moi!" Favoriete trieste passage: Ik moest nog heel vaak denken aan de vierenhalve minuut tussen mijn thuiskomst en het telefoontje van papa: Stan aaide mijn wang, wat hij anders nooit deed. Voor de laatste keer nam ik de lift naar boven. Ik maakte de voordeur open, zette mijn tas neer en trok mijn schoenen uit, alsof alles prima in orde was. Terwijl het helemaal mis was, maar hoe had ik dat kunnen weten? Ik aaide Buckminster om hem te laten merken dat ik van hem hield. Ik liep naar de telefoon en speelde een voor een de berichten af. Bericht 1: 8.52 uur Bericht 2: 9.12 uur Bericht 3: 9.31 uur Bericht 4: 9.46 uur Bericht 5: 10.04 uur. Ik overwoog mama te bellen. Ik overwoog mijn walkie talkie te pakken en oma op te roepen. Ik spoelde terug naar het eerste bericht en luisterde ze allemaal nog eens af. Ik keek op mijn horloge. Het was 10.22.21 uur. Ik overwoog te rennen en nooit meer iets tegen iemand te zeggen. Ik overwoog om me onder mijn bed te verstoppen. Ik overwoog naar de plek te gaan om te kijken of ik hem nog eigenhandig kon redden. En toen ging de telefoon. Ik keek op mijn horloge. Het was toen 10.26.47. Beoordeling:*****

Spotgaai (deel 3 van de hungergames)

Titel: Spotgaai
Auteur: Suzanne Collins
Uitgeverij: van Goor
Gelezen in de periode: eind maart 2012

Omschrijving: Katniss overleefde tot twee keer toe de Hongerspelen, het macabere evenement dat een keer per jaar wordt georganiseerd om de bevolking van Panem eraan te herinneren dat er niet te tornen valt aan het dictatoriale regime. Maar dat regime begint nu toch echt te wankelen. Rebellen nemen Katniss mee vanuit de arena van de tweede Hongerspelen naar het ondergrondse dertiende district. De regering heeft daar geen vat op, zodat er verregaande plannen voor een revolutie kunnen worden uitgewerkt. Terwijl deze voorbereidngen in volle gang zijn, herstelt Katniss van de verwondingen die ze opliep tijdens haar tweede Hongerspelen. President Snow waarschuwt Katniss dat hij iedereen van wie ze houdt kapot zal maken als de rebellen hun plannen voortzetten. Hoe gaat Katniss om met deze druk, zal ze de spotgaai worden?

Recensie: Het boek leest weer als een trein. Een hele spannende trilogie met goed uitgewerkte karakters en een verhaallijn die toch steeds weer verrast. Peeta lijkt dit deel echt te zijn overgestapt naar de vijand, hij doet zelfs een poging om Katniss uit te schakelen. [ Ook leuk voor tieners! Mijn dochter is gisteravond begonnen aan deel 1 en is inmiddels op p. 217.]

Favoriete passage:
Peeta.
Hij leeft nog - ik weet niet hoe het met hem gaat, maar hij leeft nog en hij is hier. Niet meer bij Snow. Veilig. Hier. Bij mij. Over een minuut kan ik hem aanraken. Zijn glimlach zien. Zijn lach horen.
Haymitch grijnst naar mij. Nou, kom op, zegt hij.
Ik ben er helemaal duizelig van. Wat moet ik zeggen? O, wat maakt het uit wat ik zeg? Peeta zal toch wel door het dolle zijn, wat ik ook doe. Hij zal me waarschijnlijk toch wel kussen. Ik vraag me af of het net zo zal voelen als die laatste keer op het strand in de arena, waar ik van mezelf tot nu toe niet aan heb mogen denken.
Peeta is al wakker en zit met een verbijsterde blik op de rand van zijn bed terwijl drie artsen hem geruststellen, met een lampje in zijn ogen schijnen en zijn hartslag controleren. Ik ben teleurgesteld dat mijn gezicht niet het eerste is wat hij heeft gezien toen hij wakker werd, maar hij ziet het nu. Zijn uitdrukking wordt ongelovig, en ik zie nog een andere emotie die ik niet goed kan thuisbrengen. Hartstocht, Wanhoop, vast allebei, want hij duwt de dokters aan de kant, springt overeind en komt naar me toe. Ik ren hem tegemoet en spreid mijn armen om hem te omhelzen. Hij steekt zijn handen ook naar mij uit, om mijn gezicht te strelen denk ik.
Mijn lippen willen net zijn naam zeggen als zijn vingers zich om mijn keel sluiten.



Beoordeling:*****

Vlammen (deel twee na de Hungergames)

Titel: Vlammen
Auteur: Suzanne Collins
Uitgeverij: van Goor
Gelezen in de periode: 26/27 maart 2012

Ik was afgelopen week samen met een goede vriendin naar de film : the hunger games. Het speelt zich af in een toekomstig Amerika, verdeeld in 12 districten. Van elk district moeten twee tieners tussen de 12 en 16 jaar oud vechten in een arena totdat er slechts een over is. Ik hoorde pas later dat er ook een boekenreeks van is. Ben meteen begonnen in deel 2!

Recensie:
Het zat er natuurlijk dik in: Katniss is nog niet af van president Snow. Deel een eindigt niet zoals de organisatie van de hongerspelen zich hadden voorgesteld. Niet een maar twee overlevers, die zich afzetten tegen de organisatie. Ze zetten zich af tegen de heersende politiek. De acties van Katniss leveren oproeren op in diverse districten. Om dat de kop in te drukken, vaardigen ze aparte hongerspelen uit. Elk district moet een man en een vrouw leveren uit eerdere winnaars van de hongerspelen. Katniss en Peeta zullen opnieuw moeten strijden in een arena. Wat voor arena zal het dit keer zijn? En wie is vriend en wie is de vijand?
Een met bloedregens, alleen maar zout water, giftige mist, gevaarlijke apenmutanten en vogels die stemmen nadoen van vrienden en familie.

In een woord: wow.
In een ruk uitgelezen en niet veel geslapen.

Favoriete passage:
De ongrijpbare regen houdt plotseling op, net als de storm vorig jaar in de arena. Vlak daarna zie ik hoe er langzaam een mist optrekt vanuit de richting waar het net nog plensde. Gewoon een reactie. Koele regen op de dampende grond, denk ik.
De mist kruipt gestaag naar ons toe. Sommige flarden kronkelen naar voren en krullen zich dan als vingers om, alsof ze de rest van de muur met zich meetrekken. Terwijl ik toekijk, voel ik hoe mijn nekharen overeind gaan staan. Er klopt iets niet aan deze mist. Hte voorste gedeelte beweegt zich te regelmatig naar voren om natuurlijk te kunnen zijn. En als hij niet natuurlijk is....
Een misselijkmakende, weeige geur dringt mijn neusgaten binnen en ik draai me om naar de anderen, schreeuw dat ze wakker moeten worden.
In de paar seconden die ik nodig heb om de anderen te wekken, springen de blaren op mijn lijf.

Beoordeling:****
Enne, ik zou de film gaan zien!

Wat je niet wilt zien

Titel: Wat je niet wilt zien
Auteur: Steve Mosby
Uitgeverij: Bruna
Gelezen in de periode: vanaf derde week maart 2012

Recensie:
Alex Connor is op de vlucht voor herinneringen aan de dood. Na de zelfmoord van zijn vrouw Marie is hij door Europa gaan reizen, niet in staat om zijn oude leven weer op te pakken. Als zijn beste vriendin Sarah vermoord wordt en haar lichaam onvindbaar blijkt, keert Alex onmiddelijk terug om haar te zoeken....

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar wat een lekker ziek boek. Dat je dit als schrijver kunt verzinnen! Ik had nog niet eerder een boek van Mosby gelezen, maar ben benieuwd naar andere titels.
Het verhaal zit zodanig in elkaar dat je als lezer steeds een stukje wreedheid in flarden krijgt aangereikt. Als het een film zou zijn, zou je steeds op het puntje van je stoel zitten, zonder dat je helemaal doorhebt hoe het gaat. Pas op het laatst wordt er meer duidelijk, maar niet echt alles.
Een aantal onderdelen in het boek zijn bijvoorbeeld:
- de website doyouwanttosee.co.uk waarop foto's maar ook video's geplaatst worden van moordslachtoffers of zelfmoorden
- een man wordt opgepakt in een auto die van binnen volledig bekleed is met zwart papier (om licht buiten te houden), die na een ongeluk honderden liters bloed op straat lekt en ijzingwekkend gilt als de deur van zijn auto wordt geopend
- een veiling waarbij geboden kan worden op een bestelbusje van een vermeende moordenaar. Tijdens de biedingen is duidelijk te horen dat er zich nog een slachtoffer in de auto bevindt die in leven is!

Favoriete passage:

Ik had het gevoel dat hier in geen jaren iemand was geweest, misschien niet meer sinds mijn vrienden en ik hier niet meer kwamen [...]
Alleen had iemand hier een vuur gestookt.
Het zag er vers uit en rook ook zo.
Iemand was hier tamelijk kortgeleden geweest. Iemand had hier gezeten, had zich gewarmd bij het vuur.
Ik bleef staan luisteren. Er was nu helemaal geen geluid te horen.
kijk om je heen.
De diepe stilte werkte op mijn zenuwen.
Kijk om je heen en maak dan dat je wegkomt.
[...]
Ik bleef als aan de grond genageld staan.
Het was moeilijk te zien of het echt iemand was of niet, maar het leek er sterk op. Er lag daar iemand, gekleed in het blauw en ineengekrompen in de struiken.
[...]
leoni: Ik zal verder niet teveel verklappen, maar het is een blauwe rugzak en erin zit een fles met opgedroogd bloed.




Beoordeling: ****

Moord.net

Titel: Moord.net
Auteur: Schrijversduo Buthler &Ohrlund
Uitgeverij: De fontein
Gelezen in de periode: begin maart 2012

Recensie: Overal ter wereld worden mensen vermoord. Ogenschijnlijk allen zonder motief. Van de daders ontbreekt steeds elk spoor. Logische verdachten hebben allen een alibi. Wat blijkt? Er is een wereldwijd online netwerk opgezet van moord op bestelling. Wil je iemand vermoorden dan kan dat geregeld worden!
Delicten worden niet opgelost om dat er nooit een duidelijk motief aanwezig lijkt. Nou dat klopt. Een jong meisje in Zweden wordt bruut doodgeschoten door een Duitse ingenieur die ze nog nooit heeft ontmoet. Een Amerikaanse soldaat breekt de nek van een ICT specialist op een finse veerboot. Gewone burgers veranderen in koelbloedige moordenaars.

Het verhaal leest lekker weg. Het criminele internet netwerk wordt heel goed uitgewerkt en komt erg geloofwaardig en beangstigend over, maar je wordt niet echt gegrepen door een van de hoofdpersonen.
Er wordt steeds maar een onderdeel van het verhaal verteld. De moordscenario's zitten goed in elkaar, maar je leeft niet mee, simpelweg omdat je te kort stilstaat bij een personage. Is de ene moord afgewerkt, dan ga je alweer door naar de volgende.
De grootse hoofdpersonages zijn de criminelen zelf en die zijn gewoon niet sympathiek genoeg om mee mee te leven.

Favoriete passage:
Giuseppe trapte het gaspedaal tot op de bodem in en kreeg hem niet eens in de tweede versnelling. Hij hoorde een doffe klap, voelde iets tegen de auto slaan, zag het lichaam voor de motorkap opzij vallen en een attachekoffertje door de lucht vliegen. Hij trapte op de rem en hoorde een raar geluid onder de auto. Het lichaam was onder de auto terechtgekomen en zat daar nu vast! Giuseppe had al zijn zelfbeheersing nodog om niet in paniek te raken. Hij voelde dat het zweet hem op het voorhoofd stond toen hij de auto in zijn achteruit zette en weer plankgas gaf. De wielen van de Opel draaiden wild rond en de auto vloog achteruit. Giuseppe zag een levenloos lichaam op straat liggen. De man lag voorover en op zijn zij. Gelukkig lag hij niet met zijn gezicht naar Giuseppe toe, die zich misselijk voelde worden.
Hij zette de auto in zijn een, liet de koppeling los en gaf opnieuw gas. Ditmaal makte hij een bochtje in een poging met zijn rechtervoorwiel het hoofd te raken.
Het geluid was afschuwelijk, alsof er iets werd vermalen, en maakte hem nog misselijker. Hij had het gevoel alsof hij moest overgeven.
Giuseppe moest het zeker weten. Er stond teveel op het spel. Hij stopte, stapte de auto uit en liep naar het levenloze lichaam. Hij moest vechten tegen de miselijkheid toen hij de straaltjes bloed uit oren en mond van de man op het asfalt zag stromen.
Hij rukte zijn rechterhandschoen uit en legde twee vingers op de halsslagader van de man. Geen teken van leven.

Beoordeling:***(*)

Getuige

Titel: Getuige
Auteur: Lars Kepler
Uitgeverij: Cargo
Gelezen in de periode: 22-27 februari 2012

Recensie: Het was zover! De nieuwe Lars Kepler kwam zaterdag uit in het Nederlands. Het is pas de derde thriller van het Zweedse schrijversduo Ahndoril, maar ik ben nu al groot fan!
Wat een spanning en hier en daar lekker bruut geschreven.

Deze derde thriller begint in een internaat voor jonge vrouwen met destructief gedrag. Op een nacht wordt een van de meiden vermoord terwijl ze die nacht was opgesloten in de separeer. Ze wordt gevonden met haar beide handen voor haar gezicht alsof ze verstoppertje speelt en zij moet tellen.
Van de leiding ontbreekt elk spoor.

Inspecteur Joona Linna bevindt zich al snel middenin de meest raadselachtige moordzaak waarop hij ooit is gestuit. Kort na de geweldadige moord begint een vrouw in Stochholm met de tiplijn te bellen met inlichtingen. Ze wil er eerst geld voor vragen, maar al snel worden haar pogingen om tips door te geven steeds wanhopiger.

Er loopt naast het hoofdverhaal van de moord in het meisjesinternaat in Birgittagarden nog een verhaallijn door het boek heen. Joona is (bijna) geschorst en er loopt een intern onderzoek naar hem. Ook is hij bijna wanhopig op zoek naar duidelijkheid over de verdwijning van zijn vrouw en dochter. De enige vrouw die daar wat over weet, is een zwaar demente vrouw, die slechts af en toe bij flarden helder van geest is.

Dit boek zit prachtig in elkaar. Ijzersterke spannende scenes wisselen elkaar snel af. Af en toe begint een hoofdstuk met een hele kleine samenvatting van wat er is gebeurd. Ik vermoed dat dat de wisselingen zijn tussen het schrijversechtpaar. Ze vullen elkaar heel fijn aan, het leest als een trein.
Ook het laatste hoofdstuk geeft weer een fijne cliffhanger om uit te kijken naar deel 4, kom maar op!

Ik zou zeggen: koop direct een eigen exemplaar!

Favoriete passage (De moordenaar zit een personage achterna met een bijl (namen weggehaald met X en Y om niet teveel te verklappen):

Het slot klikt en Y duwt de deur met haar schouder open. Ze struikelt de kamer binnen. X komt achter haar aan en probeert haar vast te grijpen. Ze draait zich om en steekt hem met de brievenopner, die gaat zijn borst in, maar slechts oppervlakkig. Hij grijpt haar haar beet en rukt haar met zo'n kracht opzij en nar de grond dat ze tegen het televisiemeubel knalt waardoor de schemerlamp omvalt. Hij duwt zijn bril op zijn neus omhoog en loopt terug om de bijl te halen. Y kruipt onder het brede bed. Ze hoopt dat Vicky zich niet laat zien, want ze denkt dat ze het misschien kan volhouden tot de politie komt. Ze ziet X benen en voeten, hij loopt om het bed heen. Ze verplaatst zich en merkt dat hij op het bed stapt. Matras en lattenbodem kraken. Ze weet niet welke kant ze op moet bewegen, probeert in het midden te blijven. Plotseling heeft hij haar voet te pakken, ze schreeuwt maar hij staat naast het bed aan haar te trekken. Ze probeert zich vast te houden, maar dat is onmogelijk. Hij houdt haar enkel in zijn greep en tilt de bijl op.


Schokkende uitspraak van het twaalfjarige meisje Tuula:
De moordenaar doodt alleen sletten. Alleen sletten moeten bang zijn dat hun kop wordt gesmasht.

Ik wil overigens ook nog opmerken dat ik de foto op de kaft echt briljant vind. Het past als een handschoen bij het verhaal!

Beoordeling:*****

Jetset

Titel: Jetset
Auteur: Marion Pauw
Uitgeverij: Anthos
Gelezen in de periode: tweede week van januari 2012

Recensie:
Ik snap werkelijk waar niet dat er mensen zijn die dit een goed boek vinden. Ik vond het heel erg tegenvallen. Het boek daglicht van haar vond ik wel een goede titel, maar dit is zo'n goedkoop verhaal.
Het speelt zich af op een luxe cruiseschip. Een aantal gasten is aan boord op uitnodiging van Alex Zilver en zijn toekomstige vrouw Jenny om een week met hen door te brengen op een cruisschip rond de Nederlandse Antillen.
Al snel in het verhaal is duidelijk dat Alex ontzettend rijk is en dat niet alle gasten wel even blij met hem zijn.
Alex overlijdt aan boord van het schip en is zelfs ineens spoorloos verdwenen.
Er is duidelijk een moordenaar aan boord van het schip. Is het een familielid, een van zijn kennissen, of toch een van de bemanningsleden aan boord?
Ik vind het een goedkoop verhaal met teveel sex.

Favoriete passage:
Geen

Beoordeling:**

Nachtschade

Titel: Nachtschade
Auteur: Karin Slaughter
Uitgeverij: Cargo
Gelezen in de periode: begin januari 2012

Recensie:
Ik lees al best vaak Karin Slaughter boeken, maar deze kende ik nog niet. Ik zag bij mijn favoriete boekhandel ineens een voordeeleditie liggen van slecht 7,95. Ja dat kan ik niet laten liggen he?
Nou, ik kan je zeggen, wat een keigoed boek!

In het stadje Grant County wordt een jonge lerares verkracht en vermoord. De vrouw wordt in eerste instantie meer dood dan levend aangetroffen door Sara Linton, de plaatselijk kinderarts en lijkschouwer.
Samen met haar ex, politiecommissaris Jeffrey Tolliver, probeert zij deze moord op te lossen. Intussen verricht ook Lena, de zus van het slachtoffer op eigen houtje onderzoek.
Al snel dient het volgende slachtoffer zich aan.

Het boek is ontzettend spannend opgebouwd. Ook een doorgewinterde thriller lezer -ik dus-, weet echt niet wat er is gebeurd en wie het heeft gedaan.
Pas in de allerlaatste twee hoofdstukken ga je vermoeden wie het is. En dan nog is het volkomen onlogisch hoe hij het voor elkaar heeft gekregen.
Waarschuwing: je moet wel tegen een beetje gruwelijke verhaallijnen kunnen want er wordt werkelijk waar een zo gruwelijk manier van vermoorden beschreven, daar moet je wel tegen kunnen.

Favoriete passage:
(Gesprek tussen Sara en haar zus Tessa)
Wil je weten wat ik over deze zaak weet? Ze gunde haar zus de tijd niet om te antwoorden. "Niemand heeft bijvoorbeeldeen kruis in mijn borst gekerfd en me op het toilet laten doodbloeden". Ze zweeg, zich bewust van de uitwerking die haar woorden zouden hebben. Sara wist heel goed hoe ze terug moest slaan als Tessa haar op de nek zat.
Ze vervolgde: Bovendien heeft niemand mijn voortanden uitgeslagen zodat hij me in mijn gezicht kon verkrachten.
Tessa sloeg haar hand voor haar mond "O god."
Niemand heeft mijn handen en voeten aan de vloer vastgespijkerd zodat hij me kon n..."
Nee, fluisterd Tessa, en haar ogen vulden zich met tranen.
Sara kon zich niet meer inhouden, ook al was het duidelijk dat haar woorden Tessa door de ziel sneden. Niemand heeft mijn schaamhaar afgeschoren zodat er geen bewijsmateriaal zou achterblijven. Ze zweeg even om op adem te komen.
Niemand heeft een gat in mijn buik gesneden zodat hij-. Sara legde zichzelf het zwijgen op, want ze wist dat ze te ver ging.
Niettemin ontsnapte er een gesmoorde snik aan Tessa's mond toen ze het begreep. Ze hield haar blik de hele tijd op Sra gericht, en toen die de afschuw op haar gezicht zag, werd ze overmand door schuldgevoel.


Beoordeling:*****