Wat verborgen is

Titel: Wat verborgen is
Auteur: Hjorth Rosenfeldt
Uitgeverij: Uitgeverij Cargo
Gelezen in de periode: eind september/begin oktober.

Recensie:
Weer een nieuw Zweeds schrijversduo! Michael Hjorth en Hans Rosenfeldt vormen samen Hjorth Rosenfeldt. Wat mij betreft een goede combi... Dit is het begin van een nieuwe reeks want de ondertitel luidt: De Bergmankronieken. Sebastian Bergman is de hoofdrolspeler in dit verhaal. Hij is psycholoog en een erg interessant karakter. Hij verloor in 2004 in een klap zijn vrouw en dochter in een tsunami. Zijn dochter Sabine werd letterlijk uit zijn handen gerukt. Sindsdien slaapt hij slecht. Ook zijn liefdesleven is erg onstuimig. Het verhaal speelt zich af in Vasteras, waar een zestienjarige scholier als vermist wordt opgegeven door zijn moeder. Hij wordt later die week vermoord terug grvonden in een moerassig gebied. Het spoor leidt al snel naar het Palmlov college. Dit verhaal leest als een trein en blijft tot het laatst verrassen. Een echte aanrader.
Favoriete passage:
Uit een brief van Sebastiaans moeder: Het spijt me te moeten horen dat je in verwachting bent. Het is helemaal tegen mijn overtuiging, maar ik vind toch dat ik je een advies moet geven, en wel om, als het nog kan, je zwangerschap te laten beeindigen. Probeer Sebastiaan te vergeten. Hij zal nooit enige verantwoordelijkheid op zich nemen voor jou of je kind. Het doet me verdriet je dit te schrijven en je zult je wel afvragen wat voor moeder ik ben, maar de meeste mensen zijn beter af zonder Sebastiaan in hun leven. Ik hoop dat alles zich voor je ten goede keert.
Beoordeling:****(*).

Tony & Susan

Titel: Tony & Susan
Auteur: Austin Wright
Uitgeverij: De arbeiderspers
Gelezen in de periode: Half september 2011

Recensie: De roman Tony & Susan verscheen in 1994 voor het eerst in Nederland als Het schreeuwen van de nacht en is in 2010 herontdekt en heruitgegeven, ditmaal onder de naam Tony &Susan.

Eigenlijk is dit boek een verhaal in een verhaal. Susan ontvangt een manuscript van haar ex-man Arnold. Hij verzoekt haar om het boek te lezen en te voorzien van haar commentaar.
Het boek dat zij leest is een regelrechte thriller. Die thriller draait om Tony en zijn vrouw en dochter. Zij rijden 's nachts op de snelweg en worden lastig gevallen door 3 mannen in een andere auto. Ze botsen op elkaar en het verschrikkelijkst denkbare wordt werkelijkheid. Tony zijn vrouw en dochter worden ontvoerd in zijn eigen auto en Tony blijft achter met een van de drie mannen en de andere auto.

Eigenlijk is het verhaal wat het boek zo spannend maakt de thriller die Arnold heeft geschreven. Het hoofdverhaal eromheen is eigenlijk een roman. In deze roman draait het vooral om Susan die het boek leest. Zij vraagt zich regelmatig af waarom zij het boek moet lezen. Is er een overeenkomst tussen Tony en Arnold? Wil Arnold haar iets duidelijk maken met dit boek?

De gelaagdheid van het boek, maakt dat je erover gaat nadenken. De thriller in het boek maakt dat je het niet kunt wegleggen omdat je wilt weten hoe het verder gaat.

Knap geschreven!

Favoriete passage:
Ze legt het manuscript neer. Wat een hachelijke situatie, het wordt erger en erger. Ze ergert zich aan Tony Hastings, maar wat zou zij hebben gedaan als het haar was overkomen? Er niet zijn, dat om te beginnen, zegt ze.
Ze wil opstaan. Iets doen voor het volgende schokkende hoofdstuk. Ze zou zich echter liever niet verroeren. Gewoon doorgaan, kijken wat er komt.
Wat is het meest waarschijnlijke wat er kan gebeuren met een man die net in de bossen is gedumpt, terwijl schurken ervandoor zijn met zijn vrouw, dochter en auto? Onmogelijk daar antwoord op te geven zonder de schurken te kennen, zonder te weten wat ze denken dat ze aan het doen zijn. Maar dit is fictie, wat de vraag anders maakt. Het is een pad dat ergens heen gaat, door Edward uitgestippeld. De vraag voor Susan is: wil ik dat pad volgen? Maar kan ze wel anders? Ze zit eraan vast, net als Tony.


Beoordeling:****

Dossier '64

Titel: Dossier '64
Auteur: Jussi Adler-Olsen
Uitgeverij: Prometheus
Gelezen in de periode: Eerste week van september 2011

Recensie: Deel 4 in de reeks van serie Q.
Wat maken de drie hoofdpersonen Carl, Rose en Assad veel mee in dit deel! Ditmaal is hun leven wel erg onzeker. (Bijna) aanrijdingen, een mogelijke gasexplosie, vergif in een drankje en een brand in een archiefruimte.
Zullen ze aan het eind van het verhaal nogf wel allemaal in goede gezondheid verkeren?
Begin snel met dit deel...
Het verhaal speelt zich deels af in 1987 en deels in 2010.
Het onderwerp is eigenlijk te erg voor woorden. "Zogenaamde" doktoren beslissen over het al dan niet uitdragen van zwanderschappen en steriliseren vaak onwetende vrouwen. Er komen in dit verhaal verdachte aanwijzingen binnen over een eiland genaamd Sprogo, waar de Deense overheid vroeger lichtzinnige of zwakzinnige vrouwen naartoe stuurde om te kunnen worden opgesloten. Zonder dat de vrouwen er iets over te zeggen hadden werden ze geaborteerd of gesteriliseerd. Alles lijkt samen te hangen met de politieke partij "de zuivere lijn' die verregaande pogingen doet om deel uit te gaan maken van de politiek om zodoende hun denkbeelden te legaliseren.

Favoriete passage:
Hij liet zijn blik langs het bizarre tafereel glijden. Langs het levenloze lichaam van Carl Morck op de grond en langs de grijze, groteske doodshoofden met stoffig, verdord haar, teruggetrokken lippen en zwartgele tanden. Ingedroogde, vreselijk stinkende dode lichamen die in hun nette kleren en met een vastgevroren gezichtsuitdrukking op hun laatste maaltijd zaten te wachten (...)
Hij slikte een paar keer diep en stapte het vertrek binnen, dat wel sterk rook, maar niet direct bedorven. Nu herkende hij de geur. Het was als wanneer je een glazen kast met opgezette vogels opende. Dood en eeuwigheid tegelijk.




Beoordeling: ****(*)

De noodkreet in de fles/Jussi Adler Olsen

Titel: De noodkreet in de fles
Auteur: Jussi Adler Olsen
Uitgeverij: Prometheus
Gelezen in de periode: eind augustus 2011

Recensie: Deel 3 in de reeks van serie Q. Ditmaal een echte aanrader! Tot nu toe de beste in de reeks. Carl krijgt van Schotse collega's een fles met daarin een brief. Het is al senl duidelijk dat deze brief ooit is geschreven met bloed. Aan Carl, Rose en Assad de taak om uit te pluizen wat er ooit heeft gestaan. Het blijkt een smeekbede om hulp uit 1996. Iemand haalt het in zijn hoofd om steeds twee kinderen uit een gezin te kidnappen. Een kind komt heelhuids terug, de ander wordt bruut omgebracht. Geen van de ouders heeft ooit aangifte gedaan of heeft hun kind als vermist opgegeven. Het blijkt in alle gevallem te gaan om strenggelovige gezinnen.
Het is een intrigerend, erg spannend verhaal. Je wordt er werkelijk in gezogen!
Leuk detail: Rose lijkt een tweelingzus genaamd Yrsa te hebben. Maar is zij wel echt haar zus?

Favoriete passage:
Ze draaide haar pols deze ene vrije centimeter achteruit naar het karton en liet de vlam een moment rustig aan de zijkant van de doos likken. Toen liet ze haar greep los en zag de smalle blauwe vlam gelig en breder worden. Heel langzaam bewoog hij als een streep licht naar boven. Bij iedere centimeter die hij zich naar boven wist te kangen liet hij een zwart spoor van roet achter. Dat wat zojuist had gebrand, doofde uit. Als een streep kruit naar niets. (...)
Toen werd de geur sterker.
Ze sloeg haar ogen op en zag een gele gloed, die zich boven op de stapel dozen vermengde met een fonkelend blauw licht.
Even later flakkerde het schijnsel van de vlammen boven haar.
Het brandde.
Ze had gehoord dat bijna iedereen die omkwam bij een brand, stierf door rookvergiftiging, en als je jezelf in veiligheid wilde brengen, dan moest je langs de grond onder de rook door kruipen.
Ze wilde dolgraag doodgaan aan rookvergiftiging. Dat klonk als een genadige, pijnloze dood.
Het probleem was alleen dat ze niet kon kruipen en dat de rook omhoogging. De vlammen zouden haar te pakken krijgen voor de rook. Ze zou levend verbranden.
Toen kwam de angst.
Haar laatste, definitieve angst.

Beoordeling:*****

De fazantenmoordenaars/ Jussi Adler Olsen

Titel: De fazantenmoordenaars
Auteur: Jussi Adler Olsen
Uitgeverij: Prometheus
Gelezen in de periode: 18-22 augustus

Recensie: Deel twee in de reek van serie Q. Brigadier Carl Morck gaat wederom op stap met zijn assistent Assad. Het verhaal kent vele verschillende personages. Om de moord op een broer en zus in 1987 te kunnen oplossen, moet Brigadier Morck met zowel zwervers als de jetset overweg kunnen.
Het verhaal leest lekker weg, maar is niet de beste in deze reeks.
Het einde is wel erg spannend. Assad en Carl worden gevangen genomen. Assad wordt opgesloten in een kooi bij een hyena en Carl vlucht met zijn handen op zijn rug gebonden het bos in, terwijl er jacht op hem wordt gemaakt...

Favoriete passage (p. 398):
Daarna greep Assad naar een kleine linnen bundel en trok aan het eind, terwijl de vrouw naar adem snakte en haar handen naar haar hoofd bracht.
Hetzelfde deed Assad, toen hij zag wat erin zat.
Een gemummificeerd, piepklein mensje met lege oogkassen. Een helemaal zwart hoofdje en stijf uitstekende vingertjes. Gekleed in poppenkleertjes die niet nog veel kleiner konden zijn.
Ze zagen haar naar het babylijkje snellen en deden niets om haar te verhinderen het op te pakken en tegen zich aan te drukken (...)
De rest van deze passage verklap ik niet als je het boek nog wilt lezen is het cruciaal voor het verhaal.

Beoordeling: **(*)