Titel:Extreem luid en ongelofelijk dichtbij Auteur:Jonathan safran foer Uitgeverij:Ambo/anthos uitgeverij Gelezen in de periode: half mei 2012

Recensie: Wat een indrukwekkend boek!De negenjarige Oskar heeft zijn vader verloren bij de aanslagen van 11 september. Om betekenis te geven aan zijn dood, gaat hij op zoek naar het slot bij de mysterieuze sleutel die van zijn vader is geweest. Wat een enorme fantasie, afgewisseld met diepe emoties. Het is alweer elf jaar geleden, maar tijdens het lezen van dit boek, komen je eigen herinneringen weer volop boven. Het boek gaat totaal niet over de terroristische kant van het verhaal, het wordt verteld vanuit het omgaan met verlies van een van je dierbaren. Oskar is een jongen die je meeneemt op een ontdekkingsreis naar het leven, zijn raison d'etre. Hij noemt zichzelf ook uitvinder! Het boek is op veel plaatsen zo absurd humoristisch. En tegelijkertijd voel je diepe bedroefdheid, onmacht, schuldgevoel, onzekerheid. Een prachtig boek dat echt iedereen zou moeten lezen. Favoriete humoristische passage: Wat ook leuk zou zijn is om mijn anus te leren woordjes te zeggen als ik winden laat. Als ik extreem grappig uit de hoek wil komen, zou ik hem moeten leren om elke keer als ik een verschrikkelijke harde scheet laat "was ik niet!" te zeggen. En als ik in de Spiegelzaal, die zich in Versailles bevindt, en dat ligt weer buiten Parijs, en Parijs ligt weer in Frankrijk, een verschrikkelijke harde scheet zou laten, moet mijn anus natuurlijk zeggen: "Ce n'etait pas moi!" Favoriete trieste passage: Ik moest nog heel vaak denken aan de vierenhalve minuut tussen mijn thuiskomst en het telefoontje van papa: Stan aaide mijn wang, wat hij anders nooit deed. Voor de laatste keer nam ik de lift naar boven. Ik maakte de voordeur open, zette mijn tas neer en trok mijn schoenen uit, alsof alles prima in orde was. Terwijl het helemaal mis was, maar hoe had ik dat kunnen weten? Ik aaide Buckminster om hem te laten merken dat ik van hem hield. Ik liep naar de telefoon en speelde een voor een de berichten af. Bericht 1: 8.52 uur Bericht 2: 9.12 uur Bericht 3: 9.31 uur Bericht 4: 9.46 uur Bericht 5: 10.04 uur. Ik overwoog mama te bellen. Ik overwoog mijn walkie talkie te pakken en oma op te roepen. Ik spoelde terug naar het eerste bericht en luisterde ze allemaal nog eens af. Ik keek op mijn horloge. Het was 10.22.21 uur. Ik overwoog te rennen en nooit meer iets tegen iemand te zeggen. Ik overwoog om me onder mijn bed te verstoppen. Ik overwoog naar de plek te gaan om te kijken of ik hem nog eigenhandig kon redden. En toen ging de telefoon. Ik keek op mijn horloge. Het was toen 10.26.47. Beoordeling:*****