Vlammen (deel twee na de Hungergames)

Titel: Vlammen
Auteur: Suzanne Collins
Uitgeverij: van Goor
Gelezen in de periode: 26/27 maart 2012

Ik was afgelopen week samen met een goede vriendin naar de film : the hunger games. Het speelt zich af in een toekomstig Amerika, verdeeld in 12 districten. Van elk district moeten twee tieners tussen de 12 en 16 jaar oud vechten in een arena totdat er slechts een over is. Ik hoorde pas later dat er ook een boekenreeks van is. Ben meteen begonnen in deel 2!

Recensie:
Het zat er natuurlijk dik in: Katniss is nog niet af van president Snow. Deel een eindigt niet zoals de organisatie van de hongerspelen zich hadden voorgesteld. Niet een maar twee overlevers, die zich afzetten tegen de organisatie. Ze zetten zich af tegen de heersende politiek. De acties van Katniss leveren oproeren op in diverse districten. Om dat de kop in te drukken, vaardigen ze aparte hongerspelen uit. Elk district moet een man en een vrouw leveren uit eerdere winnaars van de hongerspelen. Katniss en Peeta zullen opnieuw moeten strijden in een arena. Wat voor arena zal het dit keer zijn? En wie is vriend en wie is de vijand?
Een met bloedregens, alleen maar zout water, giftige mist, gevaarlijke apenmutanten en vogels die stemmen nadoen van vrienden en familie.

In een woord: wow.
In een ruk uitgelezen en niet veel geslapen.

Favoriete passage:
De ongrijpbare regen houdt plotseling op, net als de storm vorig jaar in de arena. Vlak daarna zie ik hoe er langzaam een mist optrekt vanuit de richting waar het net nog plensde. Gewoon een reactie. Koele regen op de dampende grond, denk ik.
De mist kruipt gestaag naar ons toe. Sommige flarden kronkelen naar voren en krullen zich dan als vingers om, alsof ze de rest van de muur met zich meetrekken. Terwijl ik toekijk, voel ik hoe mijn nekharen overeind gaan staan. Er klopt iets niet aan deze mist. Hte voorste gedeelte beweegt zich te regelmatig naar voren om natuurlijk te kunnen zijn. En als hij niet natuurlijk is....
Een misselijkmakende, weeige geur dringt mijn neusgaten binnen en ik draai me om naar de anderen, schreeuw dat ze wakker moeten worden.
In de paar seconden die ik nodig heb om de anderen te wekken, springen de blaren op mijn lijf.

Beoordeling:****
Enne, ik zou de film gaan zien!