Moord.net

Titel: Moord.net
Auteur: Schrijversduo Buthler &Ohrlund
Uitgeverij: De fontein
Gelezen in de periode: begin maart 2012

Recensie: Overal ter wereld worden mensen vermoord. Ogenschijnlijk allen zonder motief. Van de daders ontbreekt steeds elk spoor. Logische verdachten hebben allen een alibi. Wat blijkt? Er is een wereldwijd online netwerk opgezet van moord op bestelling. Wil je iemand vermoorden dan kan dat geregeld worden!
Delicten worden niet opgelost om dat er nooit een duidelijk motief aanwezig lijkt. Nou dat klopt. Een jong meisje in Zweden wordt bruut doodgeschoten door een Duitse ingenieur die ze nog nooit heeft ontmoet. Een Amerikaanse soldaat breekt de nek van een ICT specialist op een finse veerboot. Gewone burgers veranderen in koelbloedige moordenaars.

Het verhaal leest lekker weg. Het criminele internet netwerk wordt heel goed uitgewerkt en komt erg geloofwaardig en beangstigend over, maar je wordt niet echt gegrepen door een van de hoofdpersonen.
Er wordt steeds maar een onderdeel van het verhaal verteld. De moordscenario's zitten goed in elkaar, maar je leeft niet mee, simpelweg omdat je te kort stilstaat bij een personage. Is de ene moord afgewerkt, dan ga je alweer door naar de volgende.
De grootse hoofdpersonages zijn de criminelen zelf en die zijn gewoon niet sympathiek genoeg om mee mee te leven.

Favoriete passage:
Giuseppe trapte het gaspedaal tot op de bodem in en kreeg hem niet eens in de tweede versnelling. Hij hoorde een doffe klap, voelde iets tegen de auto slaan, zag het lichaam voor de motorkap opzij vallen en een attachekoffertje door de lucht vliegen. Hij trapte op de rem en hoorde een raar geluid onder de auto. Het lichaam was onder de auto terechtgekomen en zat daar nu vast! Giuseppe had al zijn zelfbeheersing nodog om niet in paniek te raken. Hij voelde dat het zweet hem op het voorhoofd stond toen hij de auto in zijn achteruit zette en weer plankgas gaf. De wielen van de Opel draaiden wild rond en de auto vloog achteruit. Giuseppe zag een levenloos lichaam op straat liggen. De man lag voorover en op zijn zij. Gelukkig lag hij niet met zijn gezicht naar Giuseppe toe, die zich misselijk voelde worden.
Hij zette de auto in zijn een, liet de koppeling los en gaf opnieuw gas. Ditmaal makte hij een bochtje in een poging met zijn rechtervoorwiel het hoofd te raken.
Het geluid was afschuwelijk, alsof er iets werd vermalen, en maakte hem nog misselijker. Hij had het gevoel alsof hij moest overgeven.
Giuseppe moest het zeker weten. Er stond teveel op het spel. Hij stopte, stapte de auto uit en liep naar het levenloze lichaam. Hij moest vechten tegen de miselijkheid toen hij de straaltjes bloed uit oren en mond van de man op het asfalt zag stromen.
Hij rukte zijn rechterhandschoen uit en legde twee vingers op de halsslagader van de man. Geen teken van leven.

Beoordeling:***(*)