De fazantenmoordenaars/ Jussi Adler Olsen

Titel: De fazantenmoordenaars
Auteur: Jussi Adler Olsen
Uitgeverij: Prometheus
Gelezen in de periode: 18-22 augustus

Recensie: Deel twee in de reek van serie Q. Brigadier Carl Morck gaat wederom op stap met zijn assistent Assad. Het verhaal kent vele verschillende personages. Om de moord op een broer en zus in 1987 te kunnen oplossen, moet Brigadier Morck met zowel zwervers als de jetset overweg kunnen.
Het verhaal leest lekker weg, maar is niet de beste in deze reeks.
Het einde is wel erg spannend. Assad en Carl worden gevangen genomen. Assad wordt opgesloten in een kooi bij een hyena en Carl vlucht met zijn handen op zijn rug gebonden het bos in, terwijl er jacht op hem wordt gemaakt...

Favoriete passage (p. 398):
Daarna greep Assad naar een kleine linnen bundel en trok aan het eind, terwijl de vrouw naar adem snakte en haar handen naar haar hoofd bracht.
Hetzelfde deed Assad, toen hij zag wat erin zat.
Een gemummificeerd, piepklein mensje met lege oogkassen. Een helemaal zwart hoofdje en stijf uitstekende vingertjes. Gekleed in poppenkleertjes die niet nog veel kleiner konden zijn.
Ze zagen haar naar het babylijkje snellen en deden niets om haar te verhinderen het op te pakken en tegen zich aan te drukken (...)
De rest van deze passage verklap ik niet als je het boek nog wilt lezen is het cruciaal voor het verhaal.

Beoordeling: **(*)