De suite/Suzanne vermeer

Titel:De Suite
Auteur:Suzanne Vermeer (pseudoniem)
Uitgeverij: AW Bruna uitgevers
Gelezen in de periode: 24-26 augustus 2011

Recensie: Joyce Nieuwpoort, alleenstaand moeder en hotelmanager in Tenerife, komt voor grote uitdagingen te staan. Russische toeristen zorgen ervoor dat het drukker is dan ooit.
Onverwachts wordt ze op een avond overmeesterd door twee mannen. De volgende dag wordt ze wakker in een van haar eigen suites en weet niks meer.
Dan wordt ze geconfronteerd met een onbekende man die wel weet wat er is gebeurd. Hij toont haar een compromitterende video-opname met pikante scènes waar Joyce -weliswaar bewusteloos- een rol in speelt.
Al snel wordt Joyce gechanteerd. Als dan op een avond ook haar zoon Jason weg is en een vriend in elkaar wordt geslagen, weet Joyce dat het echt menens is.

Dit boek is best spannend, maar vrij vaak behoorlijk ver gezocht, waardoor je niet lekker in het verhaal komt.

Favoriete passage:
Via het pad liep ze naar haar bungalow.
Wat vreemd, op woensdagavond liet Jason altijd het buitenlicht van het terras aan. Misschien was het kapot. Ze opende de deur, deed het licht in de woonkamer aan en legde haar tas op de bank. Zoals elke woensdagnacht liep ze eerst door naar de slaapkamer van haar zoon. In het schijnsel van het licht uit de woonkamer zag ze dat er iets niet klopte.
Snel stapte ze naar zijn bed.
Het was leeg.

Beoordeling:***

Het alfabethuis, Jussi Adler Olsen

Titel: Het alfabethuis
Auteur: Jussi Adler Olsen
Uitgeverij: Prometheus
Gelezen in de periode: half augustus 2011

Recensie: Dit verhaal staat samen met "de bedrijfsterrorist" in een verhalenbundel van prometheus. Lekker dik boek, daar hou ik van (totaal 974 pagina's). Het verhaal speelt zich grotendeels af in de Tweede Wereldoorlog. Als je normaal gesproken niks leest over die periode en niet van geschiedenis houdt, raad ik je toch aan om het boek te lezen. Erg spannend. Twee vrienden die strijden voor het Britse leger worden gedwongen om te vluchten als ze een noodlanding moeten maken met een parachute op duits grondgebied. Ze komen terecht in een treinwagon waarin allerlei soldaten op bedden liggen. Ze gooien smaen twee zieke Duitsers uit de trein en nemen hun plaats in. Het blijkt een wagon te zijn met gewonde SS-ers die een psychische kwaal hebben. Wonder boven wonder redden ze het anderhalf jaar zonder dat er iemand argwaan krijgt. Een van hen ontsnapt en houdt zijn hele leven lang een schuldgevoel. Zou het goed zijn afgelopen met zijn vriend die hij noodgewongen moest achterlaten?

Favoriete passage:
's Nachts was Bryan niet alleen. Het gekreun van zijn bewusteloze buurman was voldoende om hem met een ruk uit het bed doen schieten.
Gewoonlijk lieten ze zijn pillen op het nachtkastje liggen, zodat hij ze zelf kon innemen. Na het invallen van de duisternis kon hij niet meer naar het toilet. De deur op de gang ging op slot. Er was geen wasbak in de kamer. Na een paar pogingen om de pillen in de urine van de nachtspiegel op te lossen, gaf hij ook die methode om zich van de pillen te ontdoen op. Daarom wachtte hij altijd tot de afdeling in diepe rust was. Pas dan liep hij naar zijn buurman, trok zijn masker opzij en duwde de pillen in zijn mond. Hij hoestte wat, wanneer Bryan het waterglas tegen zijn lippen hield, maar even later kwam altijd de slikbeweging. Ook de verplegers gaven zijn buurman medicijnen. Of het mengsel de bedoeling had om hem verder te laten slapen of wakker te maken, wist Bryan niet. Natuurlijk was hij bezorgd of de combinatie fatale gevolgen zou blijken te hebben. Maar er gebeurde niets. De ademhaling werd alleen rustiger, vloeiender.
Wanneer de simulanten het nog steeds op hem gemunt hadden, zouden ze 's nachts moeten toeslaan. Daarom moest Bryan het ritme van dag en nacht omwisselen, zodat hij beter op zichzelf zou kunnen passen.
Beoordeling:****

All-inclusive

Titel: All-inclusive
Auteur: Suzanne Vermeer (pseudoniem voor de inmiddels overleden Paul Goeken)
Uitgeverij: AW Bruna uitgevers
Gelezen in de periode: eerste week augustus 2011

Recensie:
Wat een droomvakantie had moeten worden -met zijn viertjes all-inclusive op vakantie naar een vijfsterrenhotel- eindigt in een nachtmerrie. De tienjarige tweeling verdrinkt in het zwembad.
Na een flinke periode waarbij er niks uit Chantal haar handen komt en waarbij haar man met een complete inzinking wordt opgenomen in het ziekenhuis, gaat ze op onderzoek uit.
Al snel blijkt dat het verdrinken van haar kinderen op een all inclusive resort een niet op zichzelf staand incident is. Er is veel meer mis met het all-inclusive systeem: voedselvergiftigingen door opgewarmd eten, verdrinkingen van kinderen en van dronken volwassenen, verkeerde chemicalien in het zwembad, etc.
Het boek leest als een trein en toch ga je erover nadenken! Ik zou dit boek niet aanraden aan mensen die van plan zijn (ooit nog) naar een all-inclusive resort op vakantie willen.
Opvallend personage: de kenau schoonmoeder Dorien van der Schaaf!

Favoriete passage:
'Ik kreeg een half uur geleden een bijzonder vervelend telefoontje van de hotelarts. In een tijdsbestek van twee uur hebben zich negen gasten bij hem gemeld. Allemaal met dezelfde symptomen: braken, diarree en koorts.'
(...)
'Het eten?'
Ratcliffe schudde ontkennend zijn hoofd(...)
'Het zwembad, Hossam. Het is helemaal mis met het zwembadwater.'
(...)
Hij zag hoe de twijfel de Egyptenaar innerlijk verscheurde. Uit de school klappen was tegenover zijn collega's nauwelijks verdedigbaar (...)
'Het gaat om de chemicaliën meneer. Voor deze maand zijn we er zo goed als doorheen.'
In twee afgebeten zinnen vertelde de man het hele verhaal dacht Ratcliffe. Hij opende een bureaula, haalde er een chequeboek uit en zette de benodigde krabbels. Hierna gaf hij cheque aan Hossam.
'Morgenochtend vroeg sta jij bij de leverancier voor de deur. Met deze cheque koop jij de benodigde spullen voor deze maand. De factuur laat je op verleden week aftekenen. Daarna ga je als een speer terug naar het hotel en zorg je ervoor dat het zwembadwater aan de standaardeisen voldoet.'
Hij zag de opluchting op het gezicht van de Egyptenaar.
'Denk erom dat je de factuur op verleden week laat zetten, Hossam. Dat is belangrijk.'
Beoordeling: ***(*)

Gevallen

Titel: Gevallen
Auteur: Karin Slaughter
Uitgeverij: Cargo
Gelezen in de periode: eind juli 2011

Recensie: Lekker spannend, zoals we van Karin gewend zijn. In het huis van de moeder van Faith Mitchell wordt ingebroken terwijl haar moeder op haar baby past. Er wordt in dat huis een onbekende man vermoord en Faith schiet ter plekke een tweede en later ook een derde man neer. Van haar moeder is geen spoor behalve een vrij bloederige handafdruk op de voordeur en een teken geschreven in bloed onderop een stoel. Vanaf het moment dat Faith de wijsvinger van haar moeder onder haar kussen vindt en haar 16-jarige zoon via sociale media dreigende berichten ontvangt, kun je het boek gegarandeerd niet meer naast je neer leggen. Uiteraard maken ook Will Trent en Sara Linton weer deel uit van dit boek.

Favoriete passage (een van de vele, was moeilijk kiezen dit keer):
'En wat dan?' riep hij uit. 'Kom ik dan weer kruipend naar jou toe?'
'Zoals altijd'
'Dan ben ik nog liever alleen. Ik rot nog liever in mijn eentje weg dan dat ik met jou ben opgescheept.'
Ze keerde hem haar rug toe. Will zette het glas in de gootsteen, en met de achterkant van zijn hand veegde hij zijn mond af. Angie huilde niet snel, althans geen echte tranen. Elk kind waarmee Will was opgegroeid hield er weer een andere overlevingsstrategie op na. Jongens gebruikten hun vuisten. Meisjes kregen boulimie. Sommigen, zoals Angie, gooiden het op seks, en als seks niet hielp, probeerden ze het met tranen, en als tranen niet hielpen, vonden ze wel iets anders waarmee ze je in je hart raakten.
Toen Angie zich omdraaide, had ze de loop van Wills pistool in haar mond.
'Nee...'
Ze haalde de trekker over. Hij sloot zijn ogen en stak zijn handen omhoog om zijn gezicht te beschermen tegen de rondspattende hersens en stukjes schedel.
Maar er gebeurde niets.
Langzaam liet Will zijn armen zakken.
Het pistool stak nog steeds in haar mond. Weer haalde ze de trekker over. De hamer klikte. Niks. Hij zag het magazijn op tafel liggen. De kogel die in de kamer hoorde te zitten, lag ernaast.


Beoordeling:****

De vrouw in de kooi

Titel: De vrouw in de kooi
Auteur: Jussi Adler Olson
Uitgeverij: Prometheus
Gelezen in de periode: eerste week augustus 2011

Recensie: Door meerdere mensen aangeraden. Een uitgelezen moment om in onze vakantie te lezen nu we meer vrije tijd hebben. Een prettig leesbaar boek!
Vooral in de tweede helft van het boek erg spannend. De hoofdpersoon, brigadier Carl morck is noodgedwongen hoofd van de recent gestarte afdeling onopgeloste zaken, afdeling Q. Na jaren weet Carl een doorbraak te forceren in een oude verdwijningszaak. De linkse politica Merethe Lynggaard verdween spoorloos zo'n vijf jaar geleden en niemand weet wat er met haar gebeurd is. Vooral Carl zijn 'assistent' Assad komt erg komisch uit de hoek en is mijn favoriete personage. Smaakt naar meer!

Favoriete passage:
Carl vroeg hem om te zwijgen, gewoon te luisteren en snel te denken. Niet vragen alleen antwoord geven.
'Wat er gebeurt als je iemand voor een periode van vijf jaar blootstelt aan druk tot 6 atmosfeer, en dan de druk in een keer weghaalt?' herhaalde Kurt. 'Dat is me een eigenaardige vraag. Zo'n situatie is waarschijnlijk zeer hypothetisch, nietwaar?'
[...]
'Ja, dan ga je waarschijnlijk dood.'
'Ja, maar hoe snel?'
'Ik heb geen idee, maar het wordt een smerige bedoening.'
'Hoezo?'
'Alles binnen in je knapt. De longblaasjes laten de longen klappen. De stikstof in je botten laat het weefsel knappen, je organen, ja, alles in je lichaam zwelt op, want overal in het lichaam zit lucht[...]
Is dit een actuele situatie Carl? vroeg hij vervolgens.
Ik vrees ernstig van wel, ja.


Beoordeling:****