Auteur: kim edwards
Uitgeverij: arbeiderspers
Gelezen in de periode: 18 tot 21 maart
Recensie: wat een mooi verhaal. Nog even en ik heb hem uit. Gegeven: er wordt in de zestiger jaren een tweeling geboren. Een gezonde jongen en een meisje met het down syndroom. De vader is arts en voert het meisje af en geeft haar aan de zuster mee. Vertelt de moeder dat het meisje is overleden! De zuster houdt haar zelf en voedt haar op. Boek over moed, doorzettingsvermogen, liefde, wanhoop, angst, keuzes, overspel, puberteit. Kortom het hele leven komt voorbij.... Ben zo benieuwd of de moeder ooit te horen krijgt dat ze een levende dochter heeft. Nog 83 bladzijdes dan is hij uit (wordt vervolgd). Inmiddels is het boek uit, ben gistervaond opgebleven om hem uit te lezen. Wat een bijzonder einde. Ik verklap niks want je moet hem zelf lezen.
Favoriete passage:
" Zonder aarzeling hield ze de stofzuigermond bij het beschadigde nest. De wespen reageerden agressief en haar wang en arm prikten bij hun aanblik, maar met een tikmend geluid verdwenen ze in de stang, met een geluid als van eikels die op een dak vallen. Ze zwaaide met de stofzuigermond alsof het een toverstaf was en zoog alle boze insecten op, inclusief de resten van het nest. Al gauw was er geen wesp meer te zien. Ze liet de stofzuiger aanstaan terwijl ze zoekend rondkeek naar iets waarmee ze de mond kon afsluiten. Deze wespen, die drukke beesten
Die het op haar voorzien hadden, mochten natuurlijk niet ontkomen. Ze stak de stang in de grond, maar toen begon de stofzuiger vreemde geluiden te maken. Plotseling viel haar oog op de uitlaat van haar auto. Ja, de stang paste er precies in..."
Beoordeling:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Wat ontzettend lief dat je de moeite wilt nemen om commentaar achter te laten!
Dat stel ik zeer op prijs.
Liefs Leonibg