Wat je niet wilt zien

Titel: Wat je niet wilt zien
Auteur: Steve Mosby
Uitgeverij: Bruna
Gelezen in de periode: vanaf derde week maart 2012

Recensie:
Alex Connor is op de vlucht voor herinneringen aan de dood. Na de zelfmoord van zijn vrouw Marie is hij door Europa gaan reizen, niet in staat om zijn oude leven weer op te pakken. Als zijn beste vriendin Sarah vermoord wordt en haar lichaam onvindbaar blijkt, keert Alex onmiddelijk terug om haar te zoeken....

Ik durf het bijna niet te zeggen, maar wat een lekker ziek boek. Dat je dit als schrijver kunt verzinnen! Ik had nog niet eerder een boek van Mosby gelezen, maar ben benieuwd naar andere titels.
Het verhaal zit zodanig in elkaar dat je als lezer steeds een stukje wreedheid in flarden krijgt aangereikt. Als het een film zou zijn, zou je steeds op het puntje van je stoel zitten, zonder dat je helemaal doorhebt hoe het gaat. Pas op het laatst wordt er meer duidelijk, maar niet echt alles.
Een aantal onderdelen in het boek zijn bijvoorbeeld:
- de website doyouwanttosee.co.uk waarop foto's maar ook video's geplaatst worden van moordslachtoffers of zelfmoorden
- een man wordt opgepakt in een auto die van binnen volledig bekleed is met zwart papier (om licht buiten te houden), die na een ongeluk honderden liters bloed op straat lekt en ijzingwekkend gilt als de deur van zijn auto wordt geopend
- een veiling waarbij geboden kan worden op een bestelbusje van een vermeende moordenaar. Tijdens de biedingen is duidelijk te horen dat er zich nog een slachtoffer in de auto bevindt die in leven is!

Favoriete passage:

Ik had het gevoel dat hier in geen jaren iemand was geweest, misschien niet meer sinds mijn vrienden en ik hier niet meer kwamen [...]
Alleen had iemand hier een vuur gestookt.
Het zag er vers uit en rook ook zo.
Iemand was hier tamelijk kortgeleden geweest. Iemand had hier gezeten, had zich gewarmd bij het vuur.
Ik bleef staan luisteren. Er was nu helemaal geen geluid te horen.
kijk om je heen.
De diepe stilte werkte op mijn zenuwen.
Kijk om je heen en maak dan dat je wegkomt.
[...]
Ik bleef als aan de grond genageld staan.
Het was moeilijk te zien of het echt iemand was of niet, maar het leek er sterk op. Er lag daar iemand, gekleed in het blauw en ineengekrompen in de struiken.
[...]
leoni: Ik zal verder niet teveel verklappen, maar het is een blauwe rugzak en erin zit een fles met opgedroogd bloed.




Beoordeling: ****