Tasjesdief

Titel: Tasjesdief
Schrijver: Mieke van t Hooft
Uitgever: Holland Haarlem
aantal blz. : 127

Sanne:
Ik heb dit boek in twee uur uitgelezen omdat het zo spannend was. In dit boek is Alex de hoofdpersoon. Hij was getuige van een overval, wat hij eigenlijk liever niet had willen zien. Voordat hij het weet zit hij tot aan zijn nek in de problemen. Hij wordt bedreigd door twee jongens, ene Evert en Lucas de Wolf. Hij wordt gedwongen om tasjes te jatten van oude mevrouwtjes. Op een ochtend als hij wakker wordt, leest hij in de krant:
"Tasjesdief.
Zaterdag rond het middaguur was in het centrum opnieuw een tasjesdief actief. De tweeenzestigjarige mevrouw A.W. voelde een ruk aan haar tas. Ze liet echter niet los. Toen zij begon te gillen ging haar belager ervandoor. Mevrouw A.W kon de politie een goed signalement van de dader verstrekken. Het was een plusminus 12-jarige jongen met blond haar. De jeugdige dief was gekleed in een blauw jack. Met een ruk stond ik op. De jeugdige dief...IK!"


Beoordeling: *****

Twee kanten Rene Appel

Titel: Van twee kanten
Auteur: Rene Appel
Uitgeverij: Anthos
Gelezen in de periode: derde week juni 2012




Recensie:
Het zal je gebeuren! Op de begrafenis van je vader kom je in gesprek met een oude zakenrelatie van je vader. Een aantrekkelijke, vlot pratende man. Je komt terecht in een relatie, gaat uiteindelijk zelfs trouwen.
Blijkt hij alleen maar uit te zijn op je geld.
Je wordt kaal geplukt waar je bij staat, zijn werk blijkt niet juist, hij heeft helemaal geen ex en twee kinderen die hij flink alimentatie moet betalen en waar hij elk weekend naartoe gaat.
Dat geld gaat op aan schulden aflossen en smartengeld. Hij heeft namelijk zijn ex flink toegetakeld en heeft daarvoor 4 maanden in de gevangenis doorgebracht.
Zijn kinderen, Pablo en Marisol zijn niks meer als afbeeldingen geplukt uit de afbeeldingen van Google.
Hoe langer Fransien in deze relatie blijft, des te gevaarlijker Rob wordt.
In een levensbedreigende situatie bijt Fransien van zich af waarbij ze haar partner ombrengt.
Gelukkig is daar haar buurvrouw Tosca om haar bij te staan.
Maar of ze daar nou zo blij mee moet zijn??



Beoordeling:****

Engeleneiland Camilla Lackberg

Titel: Engeleneiland
Auteur: Camilla Lackberg
Uitgeverij: Anthos
Gelezen in de periode: Meteen in de week nadat hij uit is in Nederland, juni 2012



Recensie: Lekker een nieuwe titel van Camilla. Weer een prachtige drijvende vrouw onder water op de kaft. En wederom een verhaal dat zich afspeelt in en om Fjallbacka. Gelukkig doen alle hoofdpersonen weer mee.
In dit verhaal dat zich afspeelt in begin 1900 en nu, komen dit keer wel heel veel personages voorbij. Als je niet bekend bent met de vaste hoofdpersonen (Erica, Patrick, Gosta, Paula, Dan en Anna) dan moet je wel erg veel personages leren kennen.
Als je net als ik fervent lezer bent van Camilla's verhalen, kun je het prima hebben;)
Ik begrijp wel dat de VN thrillergids daardoor slechts *** geeft.
Ik vind het erg knap dat Camilla er keer op keer in slaagt om het verleden en het heden te laten samenkomen.
Eerlijk gezegd vond ik de laatste twee boeken wel iets beter.
Ik vind het ook opvallend dat er weer dode kinderen een rol spelen in dit verhaal.
Ik heb daarnaast haast een beetje medelijden met Anna dat zij weer een heftig voorval moet meemaken. Na een mishandelende ex en een overleden baby in eerdere verhalen, nu wederom een pittig drama!
Wel een lekker spannend, vlot geschreven boek.

Ik zou zeggen: lees hem gewoon en kijk wat je er zelf van vindt!
Beoordeling:***(*)

Glansrol Loes den Hollander

Titel: Glansrol
Auteur: Loes den Hollander
Uitgeverij: Karakter uitgevers
Gelezen in de periode: eerste week juni 2012



Recensie:
Psychologische thriller die draait om hoofdpersoon Irma. Ze heeft haar leven weer onder controle, totdat een stem uit het verleden haar begint lastig te vallen.
Het duurt even voordat je door hebt wat leugens zijn en wat de waarheid.
Speelt het zich nu af in Irma's hoofd of gebeuren alle dingen echt?
En wie is toch dat kleine meisje dat steeds in de tuin rondloopt?
Eigenlijk vind ik de rol in het toneelstuk een beetje onderbelicht, ik had er door de titel meer van verwacht.
Prettig leesbare thriller.
Jammer dat sommige ontknopingen te vroeg duidelijk worden in het boek.
Gelukkig weer een wat betere titel van Loes, want na "uitglijder" hoefde Loes van mij even niet meer.

Beoordeling:***

Maand van het spannende boek

Ik heb er alweer helemaal zin in! Het is weer de maand van het spannende boek. Als fervent thrillerlezer de leesmaand bij uitstek. Stap 1: lees de thrillergids die elk jaar rond 1 juni uitkomt.... En kies een lekkere stapel uit die past bij de 4 en 5 sterren beoordelingen.


Dit jaar gekozen voor:
de nieuwe Camilla Lackberg (helaas deze keer 'slechts *** volgens de gids, maar dat kan mijn pret niet drukken, gisteren uitgekomen)

Charles den Tex, de vriend (*****)

Deon Meijer, 13 uur (***** en de beste thriller volgens de gids)

Bram dehouck, een zomer zonder slaap (winnaar van de gouden strop)

En 2 andere titels die me aanspraken in de winkel.


Ik laat je snel weten wat ik er van vond, op dit moment nog bezig in een Loes den Hollander "Glansrol".


Tip: in veel bibliotheken kun je nu een zogenaamde thrillertas lenen.
Dit is een gesloten tas met daarin drie door de bibliotheek geselecteerde thrillers, soms verrassende aanraders!

Titel:Extreem luid en ongelofelijk dichtbij Auteur:Jonathan safran foer Uitgeverij:Ambo/anthos uitgeverij Gelezen in de periode: half mei 2012

Recensie: Wat een indrukwekkend boek!De negenjarige Oskar heeft zijn vader verloren bij de aanslagen van 11 september. Om betekenis te geven aan zijn dood, gaat hij op zoek naar het slot bij de mysterieuze sleutel die van zijn vader is geweest. Wat een enorme fantasie, afgewisseld met diepe emoties. Het is alweer elf jaar geleden, maar tijdens het lezen van dit boek, komen je eigen herinneringen weer volop boven. Het boek gaat totaal niet over de terroristische kant van het verhaal, het wordt verteld vanuit het omgaan met verlies van een van je dierbaren. Oskar is een jongen die je meeneemt op een ontdekkingsreis naar het leven, zijn raison d'etre. Hij noemt zichzelf ook uitvinder! Het boek is op veel plaatsen zo absurd humoristisch. En tegelijkertijd voel je diepe bedroefdheid, onmacht, schuldgevoel, onzekerheid. Een prachtig boek dat echt iedereen zou moeten lezen. Favoriete humoristische passage: Wat ook leuk zou zijn is om mijn anus te leren woordjes te zeggen als ik winden laat. Als ik extreem grappig uit de hoek wil komen, zou ik hem moeten leren om elke keer als ik een verschrikkelijke harde scheet laat "was ik niet!" te zeggen. En als ik in de Spiegelzaal, die zich in Versailles bevindt, en dat ligt weer buiten Parijs, en Parijs ligt weer in Frankrijk, een verschrikkelijke harde scheet zou laten, moet mijn anus natuurlijk zeggen: "Ce n'etait pas moi!" Favoriete trieste passage: Ik moest nog heel vaak denken aan de vierenhalve minuut tussen mijn thuiskomst en het telefoontje van papa: Stan aaide mijn wang, wat hij anders nooit deed. Voor de laatste keer nam ik de lift naar boven. Ik maakte de voordeur open, zette mijn tas neer en trok mijn schoenen uit, alsof alles prima in orde was. Terwijl het helemaal mis was, maar hoe had ik dat kunnen weten? Ik aaide Buckminster om hem te laten merken dat ik van hem hield. Ik liep naar de telefoon en speelde een voor een de berichten af. Bericht 1: 8.52 uur Bericht 2: 9.12 uur Bericht 3: 9.31 uur Bericht 4: 9.46 uur Bericht 5: 10.04 uur. Ik overwoog mama te bellen. Ik overwoog mijn walkie talkie te pakken en oma op te roepen. Ik spoelde terug naar het eerste bericht en luisterde ze allemaal nog eens af. Ik keek op mijn horloge. Het was 10.22.21 uur. Ik overwoog te rennen en nooit meer iets tegen iemand te zeggen. Ik overwoog om me onder mijn bed te verstoppen. Ik overwoog naar de plek te gaan om te kijken of ik hem nog eigenhandig kon redden. En toen ging de telefoon. Ik keek op mijn horloge. Het was toen 10.26.47. Beoordeling:*****

Spotgaai (deel 3 van de hungergames)

Titel: Spotgaai
Auteur: Suzanne Collins
Uitgeverij: van Goor
Gelezen in de periode: eind maart 2012

Omschrijving: Katniss overleefde tot twee keer toe de Hongerspelen, het macabere evenement dat een keer per jaar wordt georganiseerd om de bevolking van Panem eraan te herinneren dat er niet te tornen valt aan het dictatoriale regime. Maar dat regime begint nu toch echt te wankelen. Rebellen nemen Katniss mee vanuit de arena van de tweede Hongerspelen naar het ondergrondse dertiende district. De regering heeft daar geen vat op, zodat er verregaande plannen voor een revolutie kunnen worden uitgewerkt. Terwijl deze voorbereidngen in volle gang zijn, herstelt Katniss van de verwondingen die ze opliep tijdens haar tweede Hongerspelen. President Snow waarschuwt Katniss dat hij iedereen van wie ze houdt kapot zal maken als de rebellen hun plannen voortzetten. Hoe gaat Katniss om met deze druk, zal ze de spotgaai worden?

Recensie: Het boek leest weer als een trein. Een hele spannende trilogie met goed uitgewerkte karakters en een verhaallijn die toch steeds weer verrast. Peeta lijkt dit deel echt te zijn overgestapt naar de vijand, hij doet zelfs een poging om Katniss uit te schakelen. [ Ook leuk voor tieners! Mijn dochter is gisteravond begonnen aan deel 1 en is inmiddels op p. 217.]

Favoriete passage:
Peeta.
Hij leeft nog - ik weet niet hoe het met hem gaat, maar hij leeft nog en hij is hier. Niet meer bij Snow. Veilig. Hier. Bij mij. Over een minuut kan ik hem aanraken. Zijn glimlach zien. Zijn lach horen.
Haymitch grijnst naar mij. Nou, kom op, zegt hij.
Ik ben er helemaal duizelig van. Wat moet ik zeggen? O, wat maakt het uit wat ik zeg? Peeta zal toch wel door het dolle zijn, wat ik ook doe. Hij zal me waarschijnlijk toch wel kussen. Ik vraag me af of het net zo zal voelen als die laatste keer op het strand in de arena, waar ik van mezelf tot nu toe niet aan heb mogen denken.
Peeta is al wakker en zit met een verbijsterde blik op de rand van zijn bed terwijl drie artsen hem geruststellen, met een lampje in zijn ogen schijnen en zijn hartslag controleren. Ik ben teleurgesteld dat mijn gezicht niet het eerste is wat hij heeft gezien toen hij wakker werd, maar hij ziet het nu. Zijn uitdrukking wordt ongelovig, en ik zie nog een andere emotie die ik niet goed kan thuisbrengen. Hartstocht, Wanhoop, vast allebei, want hij duwt de dokters aan de kant, springt overeind en komt naar me toe. Ik ren hem tegemoet en spreid mijn armen om hem te omhelzen. Hij steekt zijn handen ook naar mij uit, om mijn gezicht te strelen denk ik.
Mijn lippen willen net zijn naam zeggen als zijn vingers zich om mijn keel sluiten.



Beoordeling:*****